Το θυμόμαστε...

Λόγω της απογείωσης του tiki taka σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Η Ισπανία
απαρτιζόταν κυρίως από ποδοσφαιριστές της Μπαρτσελόνα εκείνη την εποχή. Από
ποδοσφαιριστές που είχαν κατακτήσει ήδη τα πάντα, τόσο σε συλλογικό, όσο και σε
εθνικό επίπεδο. Ο Ντελ Μπόσκε εμπιστεύτηκε το πλάνο του Πεπ Γκουαρδίολα και το
εφάρμοσε άρτια στη «Φούρια Ρόχα». Και το έκανε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο,
παρουσιάζοντας ένα πλάνο χωρίς καθαρό σέντερ φορ. Με «ψευτοεννιάρι». Κυρίως
με τον Σεσκ Φάμπρεγκας σε αυτόν τον ρόλο, ο οποίος ποτέ δεν... δέχτηκε στο μυαλό
του τον συγκεκριμένο ρόλο. Τον εφάρμοσε ωστόσο και με το ακόμα παραπάνω.
Ινιέστα, Τσάβι, Μπουσκέτς, Αλόνσο στον άξονα και μπροστά οι Φάμπρεγκας και
Σίλβα. Η «Φούρια Ρόχα» τελειοποίησε σε επίπεδο εθνικών ομάδων το tiki taka,
παίζοντας μια ολόκληρη διοργάνωση και κατακτώντας την χωρίς βασικό καθαρόαιμο
σέντερ φορ. Για τους Ισπανούς ήταν ο ιδανικός τρόπος για να κλείσουν αυτόν τον
χρυσό κύκλο που άνοιξαν οι ίδιοι. Παρέμειναν πιστοί στη φιλοσοφία τους και έκαναν
το back to back... to back στις μεγάλες διοργανώσεις, κατακτώντας τον τρίτο
διαδοχικό τίτλο μετά το EURO 2008 και το Παγκόσμιο του 2010.

Ποιος το κατέκτησε

Και πάλι η Ισπανία. Μάλιστα, στη συγκεκριμένη διοργάνωση που διεξήχθη στα
γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας, η «Φούρια Ρόχα» έμπαινε με ακόμα
μεγαλύτερο κύρος. Δεν χρειαζόταν να αποδείξει κάτι παραπάνω, προερχόμενη από

την κατάκτηση του τελευταίου EURO και του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ήθελε και ήξερε
ωστόσο, ότι μπορούσε να το κάνει και πάλι. Και τα κατάφερε ακόμα πιο πειστικά από
ότι την τελευταία φορά. Ο Ντελ Μπόσκε παρέμεινε πιστός στο πλάνο των έξι μέσων,
χωρίς καθαρό φορ περιοχής και δικαιώθηκε ξανά. Η Ισπανία δέχτηκε γκολ μονάχα
από την Ιταλία στην πρεμιέρα των ομίλων. Πολλοί ήταν εκείνοι που άσκησαν κριτική
στο tiki taka των Ισπανών και στην κατοχή που είχαν συνεχώς. Αυτός ο τρόπος
ωστόσο οδήγησε τη «Φούρια Ρόχα» στο να γίνει η πρώτη ομάδα ever με back to
back EURO. Μια ομάδα η οποία απλώς δεν έχανε επειδή πολύ απλά δεν άφηνε ποτέ
την μπάλα από τα πόδια της. Βέβαια χρειάστηκε και πάλι μια... ρωσική ρουλέτα,
μέσω της οποίας ξεπέρασαν το εμπόδιο των Πορτογάλων στους «8». Στα ημιτελικά η
Ισπανία ξεπέρασε εύκολα τη Γαλλία, ενώ στον μεγάλο τελικό διέλυσε με 4-0 την
Ιταλία για να σηκώσει το τρίτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της ιστορίας της.

Ποιοι παίκτες έλαμψαν

Η ομάδα του Ντελ Μπόσκε ήταν γεμάτη με αστέρες παγκόσμιας κλάσης. Κάποιοι
ωστόσο ξεχώρισαν περισσότερο από τους υπόλοιπους. Ένας από αυτούς ήταν ο
Αντρές Ινιέστα. Ο Ισπανός «μάγος» βρισκόταν στο peak της καριέρας του και
άπαντες περίμεναν πολλά από εκείνον. Είχε ήδη κατακτήσει ένα EURO, ενώ με δικό
του γκολ έστεψε την πατρίδα του Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στα γήπεδα της Νότιας
Αφρικής. Ο Ινιέστα -όπως αναμενόταν- δεν απογοήτευσε. Μπορεί οι αριθμοί του να
μην... λένε και πολλά, ωστόσο ο «θρύλος» της Μπαρτσελόνα ήταν ο πιο κομβικός
ποδοσφαιριστής της «Φούρια Ρόχα» στο πλάνο που είχε χτίσει ο Βιθέντε Ντελ
Μπόσκε. Έκοβε και έραβε. Αναδείχθηκε ποδοσφαιριστής της διοργάνωσης και MVP
του τελικού. Από την άλλη, το δικό του μεγάλο τουρνουά έκανε ο Μάριο Μπαλοτέλι. Ο
Ιταλός ήταν κομβικός στην πορεία της Σκουάντρα Ατζούρα μέχρι τον τελικό.
Ειδικότερα στον ημιτελικό με τους Γερμανούς ο «τρελο-Μάριο» έλαμψε μπροστά στα
μάτια ολόκληρου του πλανήτη, πετυχαίνοντας δύο γκολ απέναντι στον Μάνουελ
Νόιερ. Τερμάτισε στην κορυφή της λίστας των σκόρερ, χάνοντας ωστόσο το Χρυσό
Παπούτσι από τον Φερνάντο Τόρες, καθώς ο Ισπανός είχε λιγότερα λεπτά
συμμετοχής.