1968
Το θυμόμαστε...
Για το Catenaccio! Ηταν το συνώνυμο του «αμυντικού ποδοσφαίρου». Η συγκεκριμένη λέξη
σημαίνει «λουκέτο» και αυτό σημαίνει ότι ο καθένας αντιλαμβάνεται τι ακολούθησε…Το
«κατενάτσιο», που ήταν αρκετά διαδεδομένο στο ιταλικό πρωτάθλημα τη δεκαετία του ’60,
σίγουρα δεν προσέφερε ελκυστικό θέαμα στους φιλάθλους, όμως στο Euro του 1968
αποδείχθηκε αποτελεσματικό, καθώς η «σκουάντρα ατζούρα» του Φερούσιο Βαλκαρέτζι
κατέκτησε την κορυφής της Ευρώπης. Η Ιταλία ήταν απόλυτα ευχαριστημένη να παίζει το
παιχνίδι στο δικό της μισό και εξαρτιόταν από στιγμές ευφυΐας ενός επιθετικού.
Ποιος το κατέκτησε
Η Ιταλία με σύμμαχο την τύχη, τον Τζοφ και την ασφυκτική της άμυνα κατέκτησε τον τίτλο. Το
«World Soccer» σχολίαζε «Αν χρειάζεσαι οκτώ ή εννέα αμυντικούς για να κερδίσεις
πρωταθλήματα, δεν αξίζεις να το κερδίσεις». Τέσσερις ομάδες συμμετείχαν, η διοργανώτρια
Ιταλία, η Σοβιετική Ενωση, η Αγγλία και η Γιουγκοσλαβία. ο ημιτελικός των Ατζούρι με τους
Σοβιετικούς έληξε χωρίς τέρματα, όπως και η παράταση. Πέναλτι δεν υπήρχαν… Ολα
κρίθηκαν στη ρίψη νομίσματος, ο Φατσέτι διάλεξε γράμματα κι έστειλε τους Ατζούρι στον
τελικό. Στον τελικό με τους Γιουγκοσλάβους μετά το 1-1 δεν υπήρχε… νόμισμα, αλλά
επαναληπτικός, εκεί οι Ιταλοί πήραν το πρώτο Euro της ιστορίας τους.
Ποιοι παίκτες έλαμψαν
Ο Φακέτι, αριστερός μπακ στα… χαρτιά, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένας
αφηνιασμένος αριστερός επιθετικός. Μαζί με τον γκολκίπερ, Ντίνο Τζοφ ήταν οι κορυφαίοι
της Ιταλίας στα παιχνίδια με Ρωσία και Γιουγκοσλαβία. Ρίβα, Ματσόλα ήταν στους
διακριθέντες με την εικόνα τους στο δεύτερο παιχνίδι με τους Γιουγκοσλάβους.