Back

Το θυμόμαστε...

Γιατί είναι το πρώτο που διεξήχθη μετά τα ερείπια που άφησε πίσω του ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Μέχρι σήμερα δεν συνέβη ποτέ ξανά παύση στο καθιερωμένο ραντεβού ανά τέσσερα χρόνια, όπως εκείνη των δώδεκα ετών από το 1938 ως το 1950. Λόγω της πληγείσας από τον πόλεμο Ευρώπης, η διοργάνωση επέστρεψε στη Λατινική Αμερική, για πρώτη φορά με οικοδέσποινα τη Βραζιλία. Το θυμόμαστε φυσικά για την… κηδεία του «Μαρακανάσο», για την εισαγωγή αριθμών στις φανέλες, όπως επίσης γιατί σηματοδότησε την ένταξη της Αγγλίας στη FIFA, αλλά και γιατί ήταν η πρώτη και μοναδική ως σήμερα φορά που ο νικητής δεν κρίθηκε σε τελικό δύο ομάδων. Από το τουρνουά δεν έλειψαν οι μαζικές απουσίες, πρωτίστως της Γερμανίας και της Ιαπωνίας λόγω των πράξεών τους στη διάρκεια του πολέμου. Σοβιετική Ένωση, Ουγγαρία και Τσεχοσλοβακία απείχαν, όπως και η Αργεντινή λόγω διαφωνιών με τη βραζιλιανική ομοσπονδία. Γαλλία και Ινδία αποσύρθηκαν στο… παρά πέντε, προκαλώντας ανισορροπία στα γκρουπ της πρώτης φάσης. Αυτή τη φορά, η πρωταθλήτρια Ιταλία έδωσε το παρών σε λατινοαμερικανικό έδαφος και παρά την καθιέρωση των υπερατλαντικών πτήσεων, ταξίδεψε με πλοίο, συγκλονισμένη ακόμα από την αεροπορική τραγωδία της Τορίνο έναν χρόνο νωρίτερα.

Ποιος το κατέκτησε

Η Ουρουγουάη του Χουάν Λόπες, υποβάλλοντας τη Βραζιλία σε ένα «στραπάτσο» που ερμηνεύθηκε ως εθνική τραγωδία. Είναι η περίφημη ιστορία με τον Βραζιλιάνο κίπερ, Μοαζίρ Μπαρμπόσα να μην μπορεί να αποτρέψει το δεύτερο γκολ των Ουρουγουανών και να στιγματίζεται έκτοτε στη χώρα ως μοιραίος της ντροπιαστικής αποτυχίας. Η Σελεσάο είχε διαγράψει υπερηχητική πορεία στον όμιλο και τα νοκ-άουτ και όλα έδειχναν ότι μπροστά σε 200.000 φιλάθλους της στο «Μαρακανά» θα γευόταν το νέκταρ της παγκόσμιας κορυφής, θέλοντας απλά την ισοπαλία για να σφραγίσει την πρωτιά στον τελευταίο γύρο (τεσσάρων ομάδων). Παρά το ότι προηγήθηκε με τον Φριάσα στο 47’, όμως, η Ουρουγουάη πέτυχε την ανατροπή με γκολ των Σκιαφίνο και Γκίτζια, βυθίζοντας τους Βραζιλιάνους στην εσωστρέφεια. Δύο εξ αυτών που βρίσκονταν στο γήπεδο αυτοκτόνησαν πηδώντας από τις εξέδρες. Ο σκόρερ του «χρυσού» γκολ, Εντγκάρδο Γκίτζια, πέθανε ανήμερα της επετείου του τελικού ακριβώς 65 χρόνια μετά, το 2015.

Ποιοι παίκτες έλαμψαν

Το δίδυμο Σκιαφίνο-Γκίτζια έκλεψε αναμφίβολα τις εντυπώσεις εκ του αποτελέσματος. Ο πρώτος, ο οποίος μετέπειτα πήρε μεταγραφή στη Μίλαν από την Πενιαρόλ, χάρη στις εμφανίσεις του και το γκολ του στον τελικό, ο δεύτερος γιατί πέραν του χρυσού γκολ παραμένει μέχρι και σήμερα ο ένας από τους τρεις παίκτες που σκόραραν σε κάθε παιχνίδι του τουρνουά (Ζιστ Φοντέν και Ζαϊρζίνιο το επανέλαβαν αργότερα). Το βαρύ «πυροβολικό» της διοργάνωσης ήταν πάντως ο Βραζιλιάνος Αντεμίρ των εννέα γκολ. Σπουδαίο τουρνουά πραγματοποίησε και ο θρύλος της Αθλέτικ Μπιλμπάο, Τέλμο Θάρα με τέσσερα γκολ για την εθνική Ισπανίας.

BACK