Το δύσκολο έργο της Ελλάδας και το απόλυτο φαβορί της Σερβίας

Αρχικά να ξεκινήσω με μια ευχή από καρδιάς. Μακάρι η Εθνική μας να πετύχει. Μακάρι να επιστρέψει στο βάθρο ύστερα 16 χρόνια. Μακάρι να δούμε και πάλι ένα μετάλλιο κρεμασμένο στα στήθη της ελληνικής αποστολής. Όμως είναι εφικτό; Μπορεί η Εθνική να καταφέρει; Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος. Αν λάβουμε υπόψιν μας ότι στο «χιαστί» των «16» θα έχει σχετικά εύκολο έργο, τα δύσκολα θα έρθουν στα προημιτελικά. Εκεί είναι «όλα τα λεφτά» για την Εθνική μας. Περάσαμε; Ανοίξαμε και τον δρόμο τον οποίο έχουμε χάσει εδώ και πολλά χρόνια. Από εκεί και πέρα δεν βλέπω πώς μπορεί ΑΥΤΗ η Σερβία να χάσει το χρυσό. Τρομερή και «γεμάτη» ομάδα με τον MVP Νίκολα Γιόκιτς να ξεχωρίζει. Για τη συμπλήρωση των άλλων δύο θέσεων του βάθρου θα δώσω προβάδισμα σε Γερμανία και Τουρκία, αφήνοντας λίγο πιο πίσω την -έτσι και αλλιώς- ταλαντούχα Γαλλία λόγω των πολλών απουσιών.