Αν η διοργάνωση που ακολουθεί την ολυμπιακή χρονιά είναι συνήθως αυτή που χαρακτηρίζεται από τις περισσότερες απουσίες, το 42ο Eurobasket δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα. Μοιραία οι παραδοσιακές δυνάμεις που θα παραταχθούν με τους λιγότερους απόντες ή τουλάχιστον θα παίξουν με τα μεγάλα αστέρια τους στο παρκέ, είναι στα μάτια μου εκείνες που ριχτούν στην μάχη με ένα έξτρα πλεονέκτημα. Εν προκειμένω, λοιπόν, με τους Γιόκιτς και Μπογκντάνοβιτς στην αποστολή και με τον γέρο-Πέσιτς στον πάγκο, δεν βλέπω πως οι «ορλόβι» θα μείνουν εκτός της ζώνης των μεταλλίων. Ο "Joker" δεν έχει πάρει ποτέ μετάλλιο στο τουρνουά και κατεβαίνει για να το προσθέσει στην συλλογή του, η Σερβία θα είναι από την αρχή των αγώνων στην Ρίγα, οπότε θα έχει πλήρη εξοικείωση στην μάχη των νοκ άουτ και πιστεύω ότι είναι το μεγάλο φαβορί για το τρόπαιο. Από 'κει και πέρα, θεωρώ ότι η Γερμανία, η Τουρκία, η Λιθουανία και η Λετονία από το πρώτο bracket και η Γαλλία από το δεύτερο, έχουν στην θεωρία τα ρόστερ για να κυνηγήσουν την 4άδα. Όσον αφορά στην «επίσημη αγαπημένη», πιστεύω ότι ο όμιλος μας είναι πολύ πονηρός και η ομάδα που θα τερματίσει στην 3η θέση, θα κληθεί να παίξει δύο «τελικούς» με για να φτάσει στα ημιτελικά. Επομένως τα παιχνίδια-κλειδιά της Εθνικής μας στην 1η φάση, θα είναι η πρεμιέρα με την Ιταλία και το τελευταίο ματς με την Ισπανία. Με 2 νίκες ή με μία και καλύτερη διαφορά σε σχέση με την ενδεχόμενη ήττα, δύσκολα θα μείνουμε εκτός πρώτης δυάδας κι από 'κει και πέρα ό,τι καλύτερο ήθελε προκύψει.
