ΓΚΑΡΙΝΤΣΑ
ΒΡΑΖΙΛΙΑ
Ο «Άγγελος με τα λυγισμένα πόδια», όπως θρυλικά ονομάστηκε, ντρίμπλαρε σαν... διάολος. Το δεξί πόδι του Βραζιλιάνου ήταν κοντύτερο από το αριστερό κατά έξι εκατοστά, αλλά ακόμα και ένα τέτοιο θέμα ωχριούσε μπροστά στο απίστευτο ταλέντο του. Στην ικανότητα να... διατάζει τη στρογγυλή θεά κι αυτή να τον υπακούει πιστά. Στους απρόβλεπτους ελιγμούς του που έπαιρναν το πρόβλημα από τα δικά του πόδια και το έβαζαν στα πόδια των αμυντικών. Αυτών των κακόμοιρων που επιχειρούσαν να μπουν στον δρόμο του. Ο Γκαρίντσα κατάφερε να ανέβει στην κορυφή του κόσμου δύο φορές σε τέσσερα χρόνια. Ειδικά το 1962, στο δικό του πρόσωπο και χάρη στις δικές του εμπνεύσεις, βρήκαν την πίστη οι συμπαίκτες του, ώστε να ξεπεράσουν τον τραυματισμό του Πελέ και να βαδίσουν προς τη δόξα και το βαρύτερο των τροπαίων για ακόμη μια φορά. Ανεξάρτητα από τα τρόπαια πάντως, ο Γκαρίντσα έγινε συνώνυμο του jogo bonito, ένα σύμβολο της ευτυχίας που μπορεί να χαρίσει το ποδόσφαιρο. Και στο τέλος της ημέρας ίσως αυτό να συνέβαλε περισσότερο στο χτίσιμο του μύθου του.