Νίκος Παπαδογιάννης
AΛΜΠΑ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
Η Άλμπα εξακολουθεί να θυμίζει κολεγιακή ομάδα βγαλμένη από άλλο ανέκδοτο. Δεν ενδιαφέρεται για το αποτέλεσμα και αυτό την κάνει επικίνδυνο αουτσάιντερ σε όλους ανεξαιρέτως τους αγώνες της. Στο νεανικό κοκτέιλ προστέθηκαν οι Ζούσμαν και Μπλατ, αλλά η αποχώρηση του πατριάρχη Αΐτο χαλάει τη μαγιά.
ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ ΕΦΕΣ
Η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης, χωρίς συζήτηση. Όχι μόνο πέρυσι, αλλά και πρόπερσι. Ο πυρήνας του Αταμάν παρέμεινε αναλλοίωτος, ο Πετρούσεφ φέρνει μαζί του νιάτα, ενώ ο υψηλός δείκτης της αυτοπεποίθησης θα γίνει πρόσθετο εφόδιο. Η αντίδρασή της στο όψιμο «πρέπει» και ο πιθανός κορεσμός φέρνουν κάποια ερωτηματικά.
ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ
Προέρχεται από χρονιά ενηλικίωσης με πρόκριση στο φάιναλ-φορ και δεν υπάρχει λόγος να περιμένει κανείς υποχώρηση. Η μπροστινή γραμμή βελτιώθηκε αισθητά με Μέλι και Μήτογλου, ενώ για το πόστο του φευγάτου Πάντερ υπάρχουν λύσεις. Ο Μεσίνα είναι βαρύ χαρτί και η ρετσινιά της ομάδας-λούζερ σιγά σιγά απομακρύνεται.
ΒΑΣΚΟΝΙΑ
Το γεμάτο γήπεδο θα της δώσει τη συνήθη ώθηση, αλλά οι απώλειες των Χένρι, Πολονάρα, Βιλδόσα, Τζεκίρι, Φαλ υπαγορεύουν στον Ιβάνοβιτς αναδόμηση, με κεντρικό πρόσωπο τον Μπάλντγουιν. Πήγα να γράψω ότι «δεν έχει υλικό για να διεκδικήσει είσοδο στα πλέι-οφ», αλλά μετά θυμήθηκα ότι το έχω ξανακάνει αυτό το λάθος.
ΒΙΛΕΡΜΠΑΝ
Η συνταγή δεν αλλάζει, αφού άλλωστε δεν υπάρχει φιλοδοξία για κάτι μεγαλύτερο από την περυσινή 14η θέση. Το παιδομάζωμα έφερε στη Λυών τον εκρηκτικό τινέιτζερ Ουαμπενιάμα, αλλά εμείς θα έχουμε μάτια μόνο για τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Ο πολυσύνθετος Γιαμπουσέλε, κόλλα της περυσινής ομάδας, πουλήθηκε στη Ρεάλ.
ΕΡΥΘΡΟΣ ΑΣΤΕΡΑΣ
Με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στο τιμόνι και υλικό που συνδυάζει μπαρούτι και νιάτα, θα κάνει ζημιές. Πώς είπατε; Ναι, ξέρω, λάθος ομάδα. Θα ήθελα κι εγώ την Παρτίζαν αντί του Αστέρα, που χρόνια τώρα φυτοζωεί στη Euroleague. Πήρε πάντως καλούτσικους παίκτες και θα τιμωρήσει όποιον πάει στο Βελιγράδι για τουρισμό.
ΖΑΛΓΚΙΡΙΣ
Η αποψίλωση συνεχίζεται, αφού οι Γκριγκόνις, Γιακουμπάιτις, Χέις έφυγαν για άλλες πολιτείες. Η απόκτηση του Εμάνιουελ Μουντιάι προδίδει φιλοδοξία, ενώ ο Αυστριακός προπονητής Σίλερ κρατάει στιβαρά τη σκυτάλη που παρέδωσε ο Σάρας. Η γεμάτη «Ζαλγκίριο Αρίνα» θα της δώσει και φέτος 3-4 παραπανίσιες νίκες.
ΖΕΝΙΤ
Ο μαέστρος Κέβιν Πάνγκος έφυγε για το ΝΒΑ, ενώ ο αξιόλογος σουτέρ Σαμπάζ Νάπιερ, που ακολούθησε την αντίστροφη διαδρομή, ξεκινάει τη χρονιά τραυματισμένος. Ο Τσάβι Πασκουάλ αποτελεί εγγύηση τεχνογνωσίας, αλλά το υλικό μοιάζει κάπως ασυνάρτητο. Όσο υπάρχει χρήμα και ξόδεμα, η Ζενίτ θα κάνει θόρυβο και θα διεκδικεί πλέι-οφ.
ΜΑΚΑΜΠΙ
Η περυσινή σεζόν ήταν καταστροφική, αλλά οι δικαιολογίες πάμπολλες και βάσιμες. Η μπακέτα παραμένει στα χέρια του Ουίλμπεκιν, ο αόρατος Κάσπι αποστρατεύτηκε, ενώ κατέφτασαν οι συνήθεις ενισχύσεις από τις ΗΠΑ (Ρέινολντς, Νάναλι, Ουίλιαμς) για να διορθώσουν τις αστοχίες. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος γνωρίζει άριστα τα κατατόπια.
ΜΟΝΑΚΟ
Νεοφώτιστη στη διοργάνωση η πρωταθλήτρια του Eurocup, μοιάζει αποφασισμένη να κάνει φασαρία. Ο Μάικ Τζέιμς παρέλαβε τα κλειδιά (αν συνυπάρξει ομαλά με τον προπονητή Μίτροβιτς), η σύνθεση έχει κάμποσους περπατημένους, αλλά και λίγη μούχλα (Μοτιεγιούνας). Θα τη μετρήσουμε στην πρεμιέρα απέναντι στον ΠΑΟ.
ΜΠΑΓΕΡΝ
Ο παλιόφιλος Τρινκιέρι άγγιξε πέρυσι το φάιναλ-φορ και αποθεώθηκε για τη δουλειά του, αλλά φέτος έχασε τον άξονα «1»-«5» (Μπάλντγουιν, Ρέινολντς) και υποχρεώνεται σε ανασυγκρότηση, με προβληματικό και τον εγχειρισμένο στο κεφάλι Τσίπσερ. Περιμένω τους Βαυαρούς ένα βήμα πίσω σε σύγκριση με την πορεία του 2019-20.
ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ
Ο Σάρας παλεύει να συμβιβάσει τις μεγάλες προσωπικότητες με τη «φιλοσοφία Ζαλγκίρις», αλλά δεν είναι πάντοτε εύκολο, αν και έχει πλέον τρεις παίκτες με θητεία στο Κάουνας. Το ταλέντο και η κλάση της ομάδας τη συγκαταλέγουν στα μεγάλα φαβορί, αλλά κάτι πάει λάθος στη χημεία, σαν να ισορροπεί η Μπάρτσα αδέξια ανάμεσα σε δύο κόσμους.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ
Οι «κόκκινοι» καλούνται να αποδείξουν πολλά. Ότι ο Σπανούλης ήταν βαρίδι. Ότι απογαλακτίστηκαν και μπορούν χωρίς αυτόν. Ότι παραμένουν ανταγωνιστικοί στην Ευρώπη. Ότι οι εγχώριες αποτυχίες οφείλονται σε σαμποτάζ. Ότι μπορούν να κρατήσουν δύο καρπούζια στη μασχάλη. Πού θα ρίξουν το βάρος; Εάν ασχοληθούν σοβαρά με την Ευρώπη, ίσως διεκδικήσουν οχτάδα.
ΟΥΝΙΞ
Ο Δημήτρης Πρίφτης την έμπασε στην Εuroleague πριν παλιννοστήσει και ο Περάσοβιτς ανέλαβε να ξοδέψει το ζεστό χρήμα, με κινήσεις θορυβώδεις αλλά αλλοπρόσαλλες: ο Τζέι Μέιο, Μάριο Χέζονια, Λορέντζο Μπράουν, ακόμα και τον ξεχασμένο Βοροντσέβιτς πήρε. Επειδή αυτό δεν είναι ομάδα, η οχτάδα μοιάζει δύσκολη υπόθεση.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ
Το αστείο Κάτας τελείωσε, όπως και η κωμωδία με τον Χέζονια. Αλλά ο πολύτιμος Μήτογλου έφυγε, ο Νέντοβιτς καθυστερεί, η αναζήτηση του νέου Καλάθη χρονίζει και το περυσινό στραπάτσο έφερε εσωστρέφεια. Η ομάδα δεν είναι κακή, αλλά ποντάρει πολλά σε παίκτες στοιχήματα. Υπάρχει αθλητικότητα και όρεξη για άμυνα, αλλά όχι κλάση. Το ΟΑΚΑ θα βοηθήσει, εάν νικήσει τη γκρίνια.
ΡΕΑΛ
Οι παίκτες που αποκτήθηκαν για να ρεφάρουν την περυσινή αποτυχία είναι χαμάληδες πολυτελείας (Χάνγκα, Γιαμπουσέλ) ή «λάιτ» (Ουίλιαμς-Γκος, Ερτέλ), ενώ τα γερόντια δείχνουν πια την ηλικία τους. Το πρόγραμμα του Λάσο καλύπτει τα κραυγαλέα κενά που δημιουργεί το ΝΒΑ (Ντόντσιτς, Καμπάτσο, Ντεκ κ.α.), αλλά η βαριά φανέλα δεν αρκεί.
ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ
Η περυσινή μεταγραφική σοδειά μου φάνηκε εξαρχής υπερτιμημένη, αλλά ο τραυματισμός του Μιλουτίνοβ δεν επέτρεψε να βγουν συμπεράσματα. Φέτος ο Ιτούδης πήρε Σβεντ αντί για Τζέιμς και δεν ξέρω πώς να το πάρω αυτό. Στην Κολωνία η ΤΣΣΚΑ υπενθύμισε τη δυναμική της, οπότε αναμένεται άλλη μία σεζόν υψηλού πρωταθλητισμού.
ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ
Η περυσινή προσπάθεια καταστράφηκε από τον κορονοϊό, αλλά το στίγμα του Κοκοσκόφ δεν έπεισε κανέναν. Πώς να περιμένει όμως κανείς πρόοδο από τον Σάσα Τζόρτζεβιτς; Το υλικό –μολονότι αξιόλογο- μοιάζει κάπως κουρασμένο. Η προσθήκη των Χένρι, Πολονάρα ανεβάζει τον πήχυ, αλλά ο Γάλλος και ο Τσέχος θα είναι και φέτος το βαρόμετρο.